Polityka to nie Economist

czy zaledwie kosmetyczne i jak wpływają one na wizerunek tytułu.


Grzegorz Szczawiński, dyrektor artystyczny tygodnika Newsweek Polska

+ chęć w porządkowaniu drobnych elementów graficznych
+ ujednolicenie wielkości fontów w takich działach, jak np. Flesz, czy Afisz
+ zmniejszenie wielkości liter w tytułach artykułów
+ dokonanie zmiany podpisów pod zdjęciami przez powiększenie

– szare, niewidoczne winiety oraz zacierające się granice pomiędzy działami- nie widać wyraźnie ich początku.

Zmiany, które można wychwycić nie są znaczące, a jedynie kosmetyczne. Obawiam się, że nie zostaną one zauważone przez czytelników. Po przejrzeniu listopadowego numeru i dwóch kolejnych, rytm wydaje mi się ten sam. Zachowany został również ten sam rodzaj ilustracji. Ogólnie rzecz biorąc, layout wydaje mi się bardziej przejrzysty. Cechuje go większa konsekwencja w organizacji graficznej.

Wszystkie powzięte działania stanowią dobry początek na drodze zmian w layoucie Polityki, aczkolwiek uważam, że zmiany te nie są konieczne, gdyż tytuł ten cieszy się na tyle dużym powodzeniem, iż tak niewielkie modyfikacje nic nie zmienią. Zastanawiam się tylko, jakie były założenia graficzne przy realizacji nowego layout,u, gdyż usunięcie kilku elementów graficznych nie wpłynęło znacząco na ogólny wygląd numeru.



Marek Knap, dyrektor artystyczny dziennika Rzeczpospolita

Myślę, że główną wadą tego redesignu (jak i poprzedniej wersji bo zmiana jest minimalna) są jego założenia. Polegają one na chęci zrobienia pisma dla inteligenta i dbanie o to, by nie stracić jednak tych, co lubią (i uwazają za standard) Newsweeka i Wprost. Efektem jest niezdecydownie, co musiało dać mierny rezultat.

+ plusem jest niewątpliwie pewna kultura graficzna, ale przede wszystkim powciągliwość, co daje pożądaną jednolitość – każda kolumna pisma jest z tej samej bajki

– typografia: nie wpływa w dostatecznym stopniu ani na elegancję pisma, ani na jego dynamikę. Trudno też powiedzieć, czy jest nowoczesna czy tradycyjna. Pominę istotne błędy techniczne.
– nawigacja i paginacja za mało wyrazista. Brakuje odpowiedniej propozycji graficznej po odważnej decyzji o zdjęciu tint (ramki)
– gęstość: nie wiem czy jest ciasno czy też luźno. Znow brak zdefiniowania.
– kolor: decyzja o użyciu tylko czerwieni słuszna, ale jej użycie dyskusyjne
– zdjęcia: ustawiane bez interwencji grafika – znów szlechetnie, ale to nie są finaliści World Press Photo. Brakuje mocnych kadrów, zbliżeń, co generowałoby większe, jednolite plamy barwne i różnicowanie planów graficznych.

Robić tygodnik bez pazura graficznego? Na to może sobie pozwolić tylko Economist lub Spectator. Podsumowując, pismo ciągle wymaga redesignu, który udźwignie jego treść.