Urodził się we Lwowie, gdzie studiował medycynę. Do Krakowa trafił w 1946 roku, przez krótki czas pracował jako dziennikarz, potem całkowicie poświęcił się pisarstwu. Sławę przyniosły mu powieści i opowiadania science fiction: „Cyberiada”, „Bajki robotów”, „Solaris”, „Opowieści o pilocie Pirxie”, on sam jednakże za najważniejsze swe dzieło uważał napisaną w 1964 roku „Summę Technologiae”, ogromną rozprawę na temat przyszłości gatunku ludzkiego.
W ostatnich książkach, esejach i felietonach ostro wypowiadał się na temat polskiej demokracji i polityki międzynarodowej, ale też ze swobodą mówił o osiągnięciach medycyny, techniki, o socjologii, literaturze i filozofii. Był to umysł prawdziwie renesansowy, fenomen swoich czasów.
Odszedł jeden z największych, najbardziej oryginalnych polskich pisarzy. Artysta, który widział znacznie więcej niż inni powiedział „Rzeczpospolitej” Andrzej Wajda.
