w 2001 roku” – to raport przygotowany przez firmę doradczą Andersen. Dotyczył on sytuacji mediów w 2000 r. i pierwszej połowie tego roku. Z opracowania wynika, że wartość przemysłu medialno-rozrywkowego w Europie zwiększyła się w zeszłym roku o 4,1 proc. i osiągnęła wartość 48,2 mld euro.
Dotyczy to zarówno wpływów z reklam, jak i ze sprzedaży. Wydatki reklamowe wzrosły w związku z rozwojem Internetu i całego sektora nowoczesnych technologii. W niektórych krajach wzrost był naprawdę imponujący, jak np. w Niemczech, gdzie wydatki reklamowe na telewizję skoczyły o 9 proc.
Spadek odnotował jedynie przemysł muzyczny, którego obroty obniżyły się o ponad 10 proc. z 11,1 mld euro do 9,9 mld. Działo się tak za sprawą rozwoju takich serwisów internetowych, jak np. Napster, umożliwiających darmowe słuchanie i kopiowanie muzyki przez Internet.
Strategicznym elementem rozwoju w europejskim przemyśle mediowym – jak zaznaczają autorzy raportu Andersena – były fuzje i przejęcia. Najwięcej takich transakcji dotyczyło telewizji i radia, gdyż działalność tych mediów elektronicznych podlega ograniczeniom koncesyjnym, a budowa nowego przedsiębiorstwa od podstaw na nasyconym i rozwiniętym rynku medialnym jest najczęściej nieopłacalne.
Ze statystyk wynika również, że europejskie spółki medialne coraz częściej przekraczają granice swoich krajów. Aż w 39 proc. transakcji uczestniczyły spółki z różnych państw. W gronie firm kupujących najliczniej reprezentowana była Wielka Brytania oraz Niemcy. W przypadku brytyjskich firm wiąże się to niewątpliwie ze złagodzeniem polityki antymonopolowej na tamtejszym rynku.
Po okresie wielkiej euforii z minionego roku, gdy inwestorzy spodziewali się olbrzymich zysków (z powodu połączenia tzw. nowych mediów, czyli głównie Internetu z tradycyjnymi) przyszło ochłodzenie. Z danych firmy Andersen jednoznacznie wynika, że w pierwszej połowie tego roku europejskie spółki działające w mediach prawie całkowicie wstrzymały się przed podbojami.
Analitycy w bankach inwestycyjnych są zdania, że jedyne transakcje, które mają teraz miejsce na rynku, to te rozpoczęte wcześniej. Autorzy raportu Andersena są przekonani, że boom internetowy minął, a gospodarka światowa traci tempo. Paradoksalnie jednak nie oznacza to ich zdaniem końca inwestycji.
Fuzje wrócą po krótkiej przerwie, bo firmy medialne na pogarszającym się rynku reklamowym, muszą zmniejszać koszty swojej działalności, a jednym ze sposobów na to są właśnie fuzje i przejęcia. Drugim czynnikiem, który ma przywrócić aktywność w tym sektorze jest konwergencja, czyli mieszanie się, upodabnianie i zastępowanie się mediów nawzajem.
W zeszłym roku w Polsce medialne firmy zawarły 25 transakcji. Główną był zakup 33 proc. udziałów w TVN przez koncern SBS Broadcasting, który pod względem wartości stanowił aż 49 proc. Większych fuzji czy przejęć, podobnych do tych, które odbywały się w Europie, nie było.
Najwięcej transakcji dotyczyło telewizji, przy czym większość to operacje, które miały na celu głównie pozyskanie inwestorów finansowych. Istotny udział w statystykach przedstawionych w raporcie Andersena była konsolidacja sieci telewizji kablowej. Tu najaktywniejszą firmą była sieć Vectra, w którą BRE Bank zainwestował 32,4 mln euro.
Zdaniem autorów raportu, konsolidacja w polskiej telewizji będzie trwała dalej. Wciąż jest to dochodowe medium, na które reklamodawcy przeznaczają ponad 50 proc. swoich wydatków. Poza tym Polacy wciąż oglądają dużo telewizji, bo aż 3 godziny 42 minuty dziennie, co oznacza że należymy do największych telemaniaków w swoim regionie Europy.
Za najciekawszą fuzję tego roku analitycy uważają połączenie płatnych telewizji satelitarnych – Wizji TV i Cyfry+. W kolejnym podsumowaniu rynku medialnego będzie ona zapewne dominującą transakcją 2001 roku w Polsce.
