Ludzie mediów o Dzienniku

Piotr Niemczycki, wiceprezes zarządu Agory SA

Za wcześnie na spekulacje co do nowego produktu Springera po ukazaniu się pierwszego numeru. Plusem dla wydawcy jest to, że tytuł się ukazał. O minusach nie wypada mi mówić, natomiast z całą pewnością zakomunikują je szybko czytelnicy.

Trudno też powiedzieć, czy i jak format dziennika Axel Springera przyjmie się na polskim rynku, ilu pozyska czytelników i jakich. Te czynniki przesądzą o losie nowej gazety.

O tym, czy dziennik jest opiniotwórczy decydują takie czynniki jak jakość i niezależność dziennikarstwa, ale też wierność roli i misji mediów w społeczeństwie. Czy nowy produkt niemieckiego koncernu Axel Springer sprosta tym wyzwaniom, osądzą czytelnicy.


Dorota Stanek, prezes zarządu Polskapresse

Dziennik wygląda dynamicznie i nowocześnie. Bardzo podoba mi się layout. Gazeta ma jednak niedociągnięcia, czasami wydaje się po prostu „za ciasna”.

Po pierwszym debiutanckim numerze trudno wyrażać opinie co do przyszłości. Za trzy miesiące będziemy wiedzieli komu zostaną odebrani czytelnicy. Dzisiaj wydaje mi się, że jest to gazeta dla młodych. Ze względu na ceną może to być też gazeta dodatkowa dla dotychczasowych czytelników Gazety Wyborczej i Rzeczpospolitej.

Dzienniki Polskapresse są dziennikami regionalnymi i nie obawiają się konkurencji ze strony ogólnopolskiego Dziennika. Tym bardziej, że w nowym tytule nie będzie, zgodnie z zapowiedziami wydawcy, wiadomości regionalnych.


Jakub Potrzebowski, prezes zarządu ZenithMedia

Dziennik oceniam dość dobrze. Dobra szata graficzna, dobre artykuły. Wydaje mi się, że trzeba poczekać na dodatki, bo są ważną częścią prasy codziennej. Po wydaniach w pierwszym tygodiu o wiele więcej bedzie wiadomo. W tym momencie moge stwierdzić, że dla mnie jako dla czytelnika jest bardzo poprawnie.

Jeśli chodzi o głównego konkurenta, to oczywiście Gazeta Wyborcza. Biorąc pod uwagę ostatnie zmiany szaty dziennika Agory, to to porównanie jest nawet oczywiste. Dziwi mnie, że Gazeta Wyborcza upodobniła się do Dziennika tak bardzo. Na pewno czeka nas interesująca walka.

Ma to oczywiście bezpośrednie przełożenie na reklamodawców, bo Dziennik będzie walczył o tego samego reklamodawcę, co Gazeta Wyborcza.


Marek Jaszczur, prezes zarządu U2 Media

Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to duża liczba artykułów, które jednocześnie są drukowane małą czcionką. Powoduje to wrażenie ogromu informacji co może czytelnika przytłoczyć. Tu widać proste uderzenie do Gazety Wyborczej gdzie informacji jest dużo. Z drugiej strony Gazeta Wyborcza oferuje trochę więcej przestrzeni pomiędzy kolumnami co daje szansę na oddech podczas czytania.

Co ciekawe w Dzienniku widać konstrukcję tygodnika. Poza klasycznymi działami właściwych dla każdej gazety codziennej istnieją także działy takie jak Kultura, Gotowanie. To jest ta nowa wartość dodana. Z jednej strony Dziennika nie da się przeczytać „za jednym posiedzeniem”, z drugiej strony pytanie czy czytelnik będzie chciał wrócić za kilka dni do „starego” numeru.

Dziennik odbierze czytelnika po trosze każdemu tytułowi. Zaczynając od Faktu, a skończywszy na Gazecie Wyborczej i Rzeczpospolitej. Dziennik jest faktycznym kompromisem pomiędzy wszystkimi tytułami. Wydaje mi się, że mimo wszystko najwięcej zabierze Gazecie Wyborczej ponieważ jest mu najbliżej właśnie do tego tytułu.

Ważnym aspektem jest cena, na którą od razu zareagowała Gazeta Wyborcza. Tu pytanie jak poczuli się czytelnicy Gazety Wyborczej, którzy w Warszawie za ten tytuł płacili 2,80 zł. Prawdopodobnie istnieje pewien niesmak po tym jak okazało się, że można obniżyć cenę o 50%, a tytuł nadal wychodzi…

Dziennik ma szansę na pozyskanie bardzo szerokiego grona reklamodawców – podobnie jak Gazeta Wyborcza. W wypadku tego tytułu nie istnieje niebezpieczeństwo, że reklama pojawi się obok jakiegoś bardzo kontrowersyjnego artykułu.


Rafał Oracz, analityk CR Media Consulting

Dziennik odbierze czytelników wszystkim – Gazecie Wyborczej, prasie regionalnej (choć najmniej), Rzeczpospolitej i tygdonikom opinni. Paradoksalnie nie jest wykluczone, że mocno ucierpią również tytuły należące do Axel Springer Polska – Fakt i Newsweek, bo nowy projekt będzie musiał przejąć wielu dziennikarzy, kórzy wcześniej stanowili o atrakcyjności tych tytułów.

Segment w który celuje Dziennik jest trudny z tego powodu, że opiera się na czytelnikach bardzo świadomie podejmujących decyzje i mających dość sprecyzowane preferencje. Nie da się ich oczukać agresywnym marketingiem i krzykliwymi tytułami. Axel Springer mierzy się więc z koniecznością dostarczenia realnej wartości a nie tylko obietnicy. Jaki jest potencjał tego rynku? Po sprzedaży tygodników opinii widać że niezbyt wielki. Czy uda się sprzedać Newsweek 6 dni w tygodniu? Mam wrażenie, że w czytelniku będą walczyć ze sobą dwa sprzeczne uczucia. Satysfakcja z otrzymanego produktu za niewielkie pieniądze (value for money) oraz poczucie winy, ze nie jest się w stanie tego wszystkiego skonsumować.

Wreszcie ostatnia kwestia to pozycjonowanie: z jednej strony z punktu widzenia reklamodawców lepiej byłoby, gdyby Dziennik pozycjonował się jako „lepsza Wyborcza”, jak Przekrój wśród tygodników opinii, z drugiej oznaczałoby to konieczność ograniczenia swoich ambicji do dziennika niszowego – choc dobrej jakości i prestiżowego, to jednak oscylującego ze sprzedażą w granicach 150 tys. i traktowanego jako uzupełnienie kampanii.

Axel Springer moim zdaniem ma większe ambicje i sądząc z poniesionych nakładów i chociażby wynagrodzeń dziennikarskich ma nadzieje realnie zagrozić pozycji Gazety Wyborczej. Czy mu to się uda pokaże już pierwszy miesiąc, na razie jednak rozczarowuje zapowiadana szumnie strona newsowa i zainteresowanie reklamowe. Trzeba mieć jednak świadomość, że pierwszy numer to bardziej wizytówka wydawcy i prezentacja zawartości i dopiero w kolejnych będziemy w stanie zobaczyć Dziennik w akcji.