Dziennik pod lupą ekspertów

Na naszą prośbę Jacek Utko i Marek Knap przedstawiają plusy i minusy makiety nowego dziennika Axel Springer Polska. Poniżej szczegółowe zestawienia.


Jacek Utko, dyrektor artystyczny Pulsu Biznesu

+ wrażenie dynamicznej, newsowej, gęstej od informacji gazety
+ Dziennik jest bardziej wizualny niż konkurenci (Gazeta Wyborcza), duże zdjęcia
+ sporo elementów redakcyjnych w tekstach: ramki, liczby
+ mocne rozkładówkowe otwarcia (np. Świat)
+ niezła sekcja magazynowa Styl i Opinie

– ani nowoczesny, ani indywidualny – jak jakaś brytyjska czy amerykańska gazeta sprzed kilku lat
– słaba typografia: dobre czcionki ale zestawione w nieciekawy, sztampowy sposób
– 7 szpaltowa kolumna wygląda niepoważnie. Przy tak wąskich szpaltach czcionka tekstowa musiała być mała, zbyt mała
– elementy graficzne (ramki, cudzysłowy itp.) – słabe, bez stylu
– otwarcia sekcji z mocną nawigacją (to plus), ale za to zaprojektowane
cieżko, po prostu brzydko
– sporo elementów podobnych do Faktu
– Sport dynamiczny, ale chyba za bardzo tabloidowy (Fakt, chyba nawet
kolory podobne)

Generalnie projekt zrobiony bez polotu, co wcale nie musi determinować jego sukcesu rynkowego. Dziennik ma duże szanse na prowincji, w konkurencji z gazetami lokalnymi. Natomiast bardziej świadomego czytelnika Gazety Wyborczej czy Rzeczpospolitej raczej nie przekona.

Projektanci wybrali wariant bezpieczny, zdecydowali się zaczerpnąć ze sprawdzonych wzorów prasy brytyjskiej, a nawet nieco z Faktu. Niestety mało jest elementów nowych, oryginalnych.

Najwieksza zaleta: gazeta jest wizualna i newsowa, największa wada: niska jakość elementow graficznych, brak własnego stylu.


Marek Knap, dyrektor artystyczny Rzeczpospolitej

+ gęstośc bardzo gazetowa, w dobrym angielskim stylu
+ dobry balans między wielkością zdjęć i objetością tekstów
+ dobra typografia (ale to dzięki „uprzejmości” Pulsu Biznesu…)
+ dobre, wzorowo skonstruowane infografiki
+ długie tytuły informacyjne
+ logotyp z Welt Kompakt, który (w potocznym znaczeniu) ustawia dziennik wyżej niż Gazetę Wyborczą
+ dopracowanie detali
+ optymalne wykorzystanie formatu (dobra skala elementów graficznych)

– zbyt dużo pomysłów na rozwiązania graficzne do poszczególnych frakcji. Kolaż rozwiązań z Independent i The Guardian, czasem zaimplementowane 1:1. Dość dobrze połączone, choć jest ich za dużo co powoduje chaos. Front sekcji Sport to czysta kopia sportu z Guardiana. A gdzie etyka wydawcy?
– problem z nawigacją – brak gradacji na rozkladówkach, nie wiadomo „gdzie rzucić kotwicę” z powodu braku wyraźnych liderów
– niektóre kolumny przegrzane graficznie (np. 2 strona)
– za dużo koloru brandu (niebieski)

Dziennik to z pewnością nowy standard dla gazet codziennych, konkurencyjny głównie jednak dla tygodników, za sprawą sekcji „after hours”: Nauka, Styl.