Maciej Szumowski był autorem reportaży i ponad stu filmów dokumentalnych, redaktorem naczelnym „Gazety Krakowskiej” w latach 1980-1981. Był dwukrotnym laureatem najwyższej dziennikarskiej nagrody im. B. Prusa przyznawanej przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. W 1971 roku otrzymał ją za cykl reportaży telewizyjnych „Polska zza siódmej miedzy”, w 1981 roku – za redagowanie „Gazety Krakowskiej”.
Po wprowadzeniu stanu wojennego został zwolniony ze stanowiska redaktora naczelnego „Gazety Krakowskiej”, w latach 1982-1989 był objęty zakazem uprawiania zawodu dziennikarskiego. Pracował wtedy jako stróż nocny i palacz, współpracował z mediami wydawanymi poza obiegiem cenzury. W 1989 r. kierował w Krakowie zwycięską akcją propagandową „Solidarności” przed wyborami do tzw. Sejmu kontraktowego.
W roku 1990 Maciej Szumowski był współzałożycielem i felietonistą „Czasu Krakowskiego”, następnie zajmował się produkcją telewizyjną. Nakręcił m.in. „Polski poślizg kontrolowany”, nagrodzony potem nagrodą Pryzmat przez Leszka Balcerowicza za umiejętne przybliżanie telewidzom reformy gospodarczej.
Maciej Szumowski był mężem zmarłej w 4 stycznia pisarki i dziennikarki Doroty Terakowskiej.
