… zostaną jego utwory: Paroles Tissées na tenor i zespół instrumentalny do słów Jeana François Chabruna; Trois poémes d’Henri Michaux na chór i orkiestrę; Les espaces du sommeil na baryton i orkiestrę do słów Roberta Desnosa oraz Koncert na orkiestrę.
Wystąpiła Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia pod dyrekcją Gabriela Chmury. W koncercie wzieli również udział soliści – James Oxley (tenor) i Adam Kruszewski (baryton) oraz Chór Polskiego Radia przygotowany przez Włodzimierza Siedlika.
Organizatorem koncertu jest Program 2 Polskiego Radia S.A. Honorowy Patronat nad wydarzeniem objął Waldemar Dąbrowski – Minister Kultury.
W związku z obchodami Roku Lutosławskiego Polskie Radio SA wyda dwupłytowy album pt. „Witold Lutosławski w Polskim Radiu”. Znajdą się na nim nagrania dokonane z udziałem wybitnego kompozytora jako pianisty i dyrygenta w latach 50., 60. i 90., jak też utwory dla dzieci, kompozycje muzyki popularnej pisane na zamówienie Polskiego Radia, muzyka do słuchowiska poetyckiego Teatru Polskiego Radia oraz wypowiedzi kompozytora zarejestrowane przez dziennikarzy PR.
Związki Witolda Lutosławskiego (1913 – 1994) z Polskim Radiem mają wielowymiarowy charakter. Sięgają lat młodzieńczych kompozytora.
Tuż po wojnie, w kwietniu 1945 r. Lutosławski rozpoczął pracę etatową w rozgłośni warszawskiej w Al. Ujazdowskich jako ilustrator muzyczny redakcji literacko-teatralnej. Mimo, że praca etatowa w radiu trwała zaledwie kilka miesięcy, współpraca przetrwała do końca lat pięćdziesiątych.
Pierwsze utwory powstałe na zamówienie radia, w tym przypadku szefa muzycznego Polskiego Radia Władysława Szpilmana, to piosenki dziecięce. Lutosławski wykorzystywał w nich teksty m.in. J.Tuwima, H. Januszewskiej, J.Porazińskiej, L.Krzemienieckiej, Wł. Domeradzkiego.
W tym czasie Lutosławski pisywał także dla radia muzykę ilustracyjną do słuchowisk, m.in. do około 20 adaptacji klasycznych dramatów greckich, klasyki europejskiej i polskiej, w sumie stworzył muzykę do ok. 80 audycji radiowych.
Na zamówienie Polskiego Radia zostały również napisane inne utwory – m.in. „Mała suita” z 1950 r.
Podczas całej swojej kariery kompozytorskiej Lutosłowski pozostawał w bliskiej współpracy z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia (obecnie Narodową Orkiestrą Symfoniczną PR), której powierzał wykonanie wielu swoich utworów.
Polskie Radio może się poszczycić wieloma nagraniami dzieł Lutosławskiego, w tym znaczną liczbę nagrań autorskich kompozytora, który w latach 60. zaczął dyrygować sam swoimi utworami.
„Niezależnie od tego czy były to ważne premiery dzieł W. Lutosławskiego, jego kreacje autorskie, pamiętne wykonania festiwalowe czy nagrania drobnych utworów użytkowych – ich świadectwo dźwiękowe utrwalało Polskie Radio przez lata towarzysząc kompozytorowi w czasie całej drogi twórczej. Zapisy te stanowią dziś nie tylko cenny dokument, ale – paradoksalnie – żywą muzykę, którą Radio może wciąż obdarowywać wrażliwego na jej piękno słuchacza” – uważa Anna Skrzyńska – dziennikarka Programu 2 PR.
Witold Lutosławski bywał często na koncertach w radiowym Studiu S1. Wielokrotnie podkreślał walory akustyczne i architektoniczne tego miejsca. Studio, w którym muzyka W. Lutosławskiego jest często wykonywana od 27 września 1996 r., nosi jego imię.
