Każdego roku na targach IBC pojawiają się nowi wystawcy. Podobnie było i tym razem- IBC 2001 to obecność stu nowych podmiotów. Przez ostatnich 12 miesięcy organizatorzy prowadzili rozmowy z wieloma producentami i znawcami sztuki medialnej po to, by przygotować zwiedzającym jeszcze ciekawszą i bogatszą ofertę targową.
Hale RAI w Amsterdamie
13- 18 września
www.ibc.org
IBC czyli International Broadcasting Convention z siedzibą w Londynie (Aldwych House, 81 Aldwych, London, UK), to organizacja zrzeszająca tych, którzy tworzą, programują i wcielają w życie nowe technologie globalnej komunikacji, a przy tym pamiętają o najważniejszych jej aspektach czyli o użyteczności, nowoczesności i wygodzie. Co roku (czasem nawet kilka razy w roku) spotykają się, aby na organizowanych targach stworzyć forum wymiany myśli technologicznej, poglądów i doświadczeń oraz, by zaprezentować największe osiągnięcia i dyskutować na temat technologii przyszłości.
Na owe dyskusje zebrani w Amsterdamie mieli 5 dni, łącznie ponad 40 godzin prezentacji i wymiany poglądów: począwszy od piątku, aż po wtorek – zakończenie imprezy.
Nie sposób policzyć wszystkich osób zaangażowanych w przedsięwzięcie zwane IBC, a którego namacalnym dowodem funkcjonowania są wystawy- ot chociażby ta amsterdamska. Ważnym niech będzie jednak fakt, że w skład Rady trzydziestu dwóch członków IBC (jednego z ciał doradczych i opiniotwórczych Konwentu) wchodzi polski przedstawiciel- Adam Brodziak na co dzień związany z Urzędem Regulacji Telekomunikacji (URT).
IBC by the Industry for the Industry, czyli przez przemysł dla przemysłu- oto hasło wrześniowego spotkania reklamowanego także jako światowego formatu wydarzenie medialne (The World´s Electronic Media Event). A skoro przewodnim tematem w mediach jest technologia przyszłości, to i kroki poczynione na drodze do niej nie są bez znaczenia.
Stąd pomysł organizatorów, by podczas targów wręczać nagrody twórcom najciekawszych rozwiązań. Nagrody IBC to 4 niezależne od siebie wyróżnienia:
1. Nombre d´Or (liczba złota) czyli wyróżnienie dla pomysłodawców najoryginalniejszych programów. W tym roku hasłem przewodnim w tej dziedzinie była rozrywka,
2. The IBC Honour For Excellence – honorowa nagroda znana również pod nazwą Nagrody im. Johna Tuckera,
3. The IBC Exhibition Design Awards, czyli wyróżnienie za styl prezentacji. Jest ono także określane mianem The IBC John Etheridge Awards,
4. The IBC President Award – za najlepszą publikację.
Targi to przede wszystkim wystawcy i oferowane przez nich rozwiązania w dziedzinie platform cyfrowych i multiplatform, to technologiczne nowinki i osiągnięcia, prezentacje firm, ale IBC to także spotkania panelowe i dyskusje związane oczywiście z działalnością medialną i okołomedialną.
Na trwających od piątku, 14 września do wtorku, 18 września konferencjach, poruszono, między innymi takie zagadnienia, jak: rozwój technologii cyfrowej, telewizja interaktywna (jej cele i zadania), nowe media, produkcja i transmisja radiowa, radio cyfrowe, telewizja cyfrowa. Zwrócono się także w kierunku sztuki użytkowej czyli w stronę reklamy, poświęcając jej sympozjum na temat jej roli i znaczenia we współczesnych mediach. Podczas prezentacji rozmawiano także na temat muzyki i programów artystycznych w mediach oraz o nowych systemach emisji i kosztach wprowadzenia ich w życie.
Na szczególną uwagę zasłużyły dwie debaty. Pierwsza, sobotnia pod hasłem: „Money to Make Programmes or Programmes to Make Money… or Both? (pieniądze na tworzenie programów czy programy do zarabiania pieniędzy, może to i to) po raz kolejny pokazała istotne różnice pomiędzy pracami nad programem i ich zapleczem finansowym w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Drugia, podczas niedzielnej sesji poświeconej kinu, której przewodził Brian McKerman, redaktor amerykańskiego czasopisma „Digital Cinema Magazine”, stanowiła pole do popisu dla wielbicieli X Muzy. Właśnie wtedy fani kina mogli zasmakować rozkoszy płynącej z obcowania z kinematografią, a swoimi spostrzeżeniami podzielić się ze słuchaczami sesji.
Dość popularny ostatnio w Polsce temat, któremu na imię Big Brother, też znalazł swoje odbicie na konferencji. W ramach poniedziałkowej panelowej dyskusji na temat telewizji interaktywnej i rozrywki w mediach, tematem, a może raczej problemem zjawiska Bigbrotheromanii zajął się dyrektor angielskiego „Victoria Real”- Jason George. Całość debat zwieńczona została we wtorek.
W broszurze zawierającej pełną prezentację wystawców i terminy spotkań w ramach dyskusji panelowych, organizatorzy napisali: „You can also, via an interactive interlude, tell IBC what you thought of it all- good or bad!”, co w wolnym tłumaczeniu zachęca do wyrażenia swoich uwag na temat tego, co zwiedzającym i wystawcom podczas tych pięciu targowych dni się podobało, a co nie zyskało ich sympatii. Cóż jednak mogło się nie podobać, jeśli organizatorzy pomyśleli o wszystkim, oto przykład: nieważne jak długo będziesz zwiedzał stoiska, ważne byś w ogóle do nich dotarł – to niejako podtytuł amsterdamskiego, medialnego szaleństwa.
A dlaczego?
Otóż każdy wchodzący na teren targów otrzymywał bilet na bezpłatne połączenia wszystkimi środkami komunikacji miejskiej w Amsterdamie (autobus, tramwaj metro) w dniach od 14 do 19 września.
I tak sobie myślę, że szkoda, iż trzeba jechać aż do Amsterdamu, aby zobaczyć machinę medialną na pełnych obrotach. Obrotach z odtransportowaniem.