Ustawa zakłada również, że przy zakupie wadliwego przedmiotu, będziemy mogli zażądać obniżenia ceny lub całkowitego zwrotu pieniędzy, bez konieczności oddania rzeczy do naprawy lub jej wymiany. Sprzedawca będzie zobowiązany do oddania pieniędzy przy ponownej reklamacji.
Dotychczasowe przepisy faworyzują kupujących, którzy są przedsiębiorcami, bowiem mogą oni w przeciwieństwie do pozostałej grupy konsumentów, po jednokrotnej nieudanej naprawie lub wymianie zwrócić towar i zażądać oddania pieniędzy.
Za uchwaleniem ustawy głosowało 388 posłów. Przeciw było 30, w tym 28 posłów PO m.in. Beata Bublewicz, Jerzy Fedorowicz, Joanna Mucha, Paweł Olszewski, Radosław Sikorski i Michał Szczerba. Jeden poseł wstrzymał się od głosu. Teraz ustawa trafi do Senatu.
Ustawa, która wdraża do naszego prawa unijną dyrektywę, ma wejść w życie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia jej w Dzienniku Ustaw. Pierwotnie resort sprawiedliwości, który przygotował projekt ustawy, chciał, by zaczęła ona obowiązywać już 13 czerwca tego roku, gdyż – argumentował – wynika to wprost z dyrektywy UE ws. praw konsumenta.
Następnie sejmowa podkomisja, która zajmowała się projektem, wydłużyła vacatio legis do 3 miesięcy, zaś Komisja Gospodarki – zgodnie z sugestią szefa UOKiK Adama Jassera – do 6 miesięcy. Jasser argumentował, że potrzeba czasu na dobre przygotowanie się – m.in. przez rzeczników konsumentów – do wdrożenie tej ustawy. Ministerstwo Sprawiedliwości było przeciw długiemu vacatio legis z obawy przed nałożeniem na Polskę kar ze strony Komisji Europejskiej.
Precyzyjnie reguluje także sposób obliczania tego terminu, w tym w sytuacji, gdy przedsiębiorca w ogóle nie poinformuje konsumenta o przysługującym mu prawie zwrotu towaru. W takim przypadku prawo odstąpienia wygaśnie dopiero po upływie roku od upływu podstawowego 14-dniowego terminu – obecnie: po upływie 3 miesięcy od wydania rzeczy.
Nowe przepisy mają też ułatwić konsumentom zorientowanie się, jeszcze przed zawarciem umowy, jakie koszty rzeczywiście będą musieli ponieść w związku z zawieraną umową – przedsiębiorca będzie bowiem zobowiązany do poinformowania konsumenta w jasny sposób o wszystkich kosztach wynikających z umowy. Oznacza to dodatkowe obciążenia dla przedsiębiorców. Minimalna kwota, od której mają obowiązywać przepisy ustawy, to 50 zł.
Źródło: PAP
