W obliczu rosnącej roli technologii w naszym życiu codziennym, pojawia się pytanie o możliwość i skutki budowania relacji społecznych ze sztuczną inteligencją. Badania wykazują, że samotność staje się problemem dotykającym znaczną część społeczeństwa, w tym 53% Polaków i 60% przedstawicieli generacji Z. W tym kontekście, AI może być postrzegana jako potencjalne rozwiązanie tego problemu.

Czy sztuczna inteligencja rozwiąże problem samotności?

Sztuczna inteligencja, reprezentowana przez takie urządzenia jak Alexa czy Siri, już teraz odgrywa znaczącą rolę w naszym życiu. Narzędzia te oferują wsparcie w różnych aspektach codziennego funkcjonowania, od uproszczenia codziennych obowiązków po oferowanie towarzystwa. Interakcje z AI stają się coraz bardziej osobiste, co prowadzi do zastanowienia się nad ich wpływem na tradycyjne relacje międzyludzkie.

Co więcej, nie są to już czysto teoretyczne rozważania. Firmy technologiczne od jakiegoś czasu pracują nad rozwiązaniami takimi jak oparty na sztucznej inteligencji trener życia osobistego.

– Kamil Sadkowski, analityk laboratorium antywirusowego ESET

Badania przeprowadzone w Wielkiej Brytanii ujawniają, że ponad 70% respondentów uważa AI za możliwe rozwiązanie problemu samotności. AI oferuje stałą dostępność, możliwość prowadzenia rozmów bez obaw o ocenę czy krytykę, oraz personalizację interakcji. Istnieją aplikacje, które pozwalają na naśladowanie ulubionych postaci, co może dodatkowo uatrakcyjnić interakcje z AI.

Jednakże relacje z AI niosą ze sobą również wyzwania i ryzyka. AI, chociaż potrafi symulować emocje i empatię, nie jest w stanie autentycznie ich rozumieć. Brak życiowych doświadczeń ogranicza możliwość AI do pełnego odnoszenia się do ludzkich przeżyć. Istnieje także obawa o zależność od technologii i zaniedbywanie realnych relacji międzyludzkich. Ponadto, Kamil Sadkowski z laboratorium antywirusowego ESET wskazuje na ryzyko związane z bezpieczeństwem danych osobowych podczas interakcji z AI:

Rozmawiając z AI na prywatne tematy, udostępniamy wiele danych osobowych, których zazwyczaj nie powierza się nieznajomym. Bez odpowiedniej ochrony prywatności łatwo możemy stać się celem cyberprzestępców. Warto się nad tym zastanowić – jeśli podzielimy się z AI np. swoją datą urodzin, imieniem zwierzaka z dzieciństwa lub nazwą ulubionego dania, szanse na to, że ktoś uzyska dostęp do tych danych i na ich podstawie zgadnie nasze hasło, zwiększają się. Cyberprzestępcy będą również mogli potencjalnie przejąć naszego cyfrowego przyjaciela i poprzez niego zachęcać do przekazywania im pieniędzy, rozpowszechniania dezinformacji lub kontaktowania się z niebezpiecznymi osobami. Co więcej, programy towarzyszące AI, które wykorzystują kamery lub mikrofony, mogą nieumyślnie naruszyć prywatność użytkownika. A przecież nie chcielibyśmy, żeby nasze prywatne rozmowy były podsłuchiwane.

Sztuczna inteligencja nie zastąpi prawdziwej relacji

W obliczu dynamicznego rozwoju AI, istotne jest zastanowienie się nad potencjalnymi korzyściami oraz ryzykami związanymi z budowaniem bliższych relacji z tymi technologiami. Rozwój AI może oferować wyjątkowe możliwości wsparcia i interakcji, jednak równie ważne jest zachowanie równowagi pomiędzy korzystaniem z tych możliwości a utrzymaniem zdrowych relacji międzyludzkich. W kontekście zwalczania samotności, AI może okazać się pomocnym narzędziem, ale nie zastępuje ono prawdziwych, ludzkich doświadczeń i emocji. Ostatecznie, decyzja o zaangażowaniu w relacje z AI powinna być podejmowana z pełną świadomością ich ograniczeń i potencjalnych skutków dla zdrowia psychicznego i prywatności.