…za okazywaną przez Al-Dżazirę „niezależność w regionie, gdzie większość mediów jest w rękach państwowych”.
W uzasadnieniu przypomniano, że katarska stacja, która stała się znana w świecie po nadaniu kaset wideo Osamy bin Ladena, zdobyła uznanie swym wiarygodnym serwisem informacyjnym, wywołując „jednakową irytację rządów państw arabskich i Stanów Zjednoczonych”.
Al-Dżazira zaczęła nadawać w 1996 r., dysponując budżetem 137 mln USD uzyskanych od emira Kataru, szejka Hamada as-Saniego. Szybko zdobyła popularność wśród arabskich widzów dzięki programom talk show, poruszającym tematy zakazane w innych, głównie państwowych stacjach. Profesjonalne serwisy informacyjne w zachodnim stylu oraz programy na temat bulwersujących wydarzeń pozyskały Al-Dżazirze respekt widzów, ale zarazem ściągnęły krytykę ze strony konserwatywnych rządów.
Popularność stacji sięgnęła zenitu w pierwszych tygodniach amerykańskiej operacji jesienią 2001 r. w Afganistanie, kiedy to Al-Dżazira jako jedyna stacja uzyskała od talibów zezwolenie na relacje z pozostającego jeszcze pod ich kontrolą kraju. Jednocześnie Stany Zjednoczone oskarżyły stację o to, że przekazując wystąpienia bin Ladena podsyca antyamerykańskie nastroje na Bliskim Wschodzie.
Władze Kataru określają Al-Dżazirę jako „wieczny ból głowy”, zapewniając jednak, że nie mają zamiaru jej zamykać.
