Nagroda przyznawana jest przez jury, w skład którego wchodzą przedstawiciele Związku Literatów Polskich. Jednym z jej fundatorów jest Polskie Radio S.A. Przyznawana jest ona za za „wybitną, różnorodną radiową twórczość dokumentalną i artystyczną oraz publicystykę z zakresu estetyki i teorii sztuki radiowej”.
Jerzy Tuszewski jest autorem wielu audycji poświęconych sztuce radiowej. Laureat Złotego Mikrofonu (1993 r.) oraz nagrody Niemieckiej Akademii Sztuk DADK we Frankfurcie nad Menem (1983). Zajmuje się teorią mediów technicznych, jest autorem książki „Paradoks o słowie i dźwięku – rozważania o sztuce radiowej”, jak również wielu innych publikacji teoretyczno-estetycznych.
Pozostałymi laureatami tegorocznej nagrody im. W. Hulewicza są: Agnieszka Rebzda, Romuald Ławrynowicz, Nikos Chadzinikolau, Wojciech Piotrowicz, Czesław Seniuch, Bohdan Urbankowski, Zbigniew Jerzyna, Anna Słowakiewicz, Ryszard Wójcik, Jerzy Surwiło, Marta Klubowicz, Henryk Sekulski, Andrzej Tchórzewski.
Witold Hulewicz (1895–1941) współtwórca Polskiego Radia – dyrektor programowy Rozgłośni Wileńskiej, twórca teatru Polskiego Radia, szef Działu Literackiego PR w Warszawie (1935 – 1939), poeta, krytyk, wydawca, tłumacz literatury niemieckiej, m.in. utworów J. W. Goethego i R. M. Rilkego, autor pierwszego napisanego specjalnie dla radia słuchowiska pt. „Pogrzeb Kiejstuta” oraz pierwszej pracy teoretycznej o słuchowisku pt. „Teatr wyobraźni”.
