przez CBA w 2009 r. – orzekł prawomocnie Sąd Apelacyjny w Warszawie.
Jak informuje PAP, sąd oddalił apelację wydawcy dziennika od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 2011 r. SO uwzględnił wtedy pozew Marczuk i nakazał opublikowanie na pierwszej stronie Super Expressu przeprosin oraz wpłatę żądanego zadośćuczynienia. Sąd Apelacyjny dokonał tylko drobnej korekty treści przeprosin. Gazeta może jeszcze złożyć kasację do Sądu Najwyższego, ale wyrok jest już do wykonania.
Sąd uznał, że gazeta w sposób oczywisty naruszyła dobra osobiste Marczuk (która jest radcą prawnym), jeśli chodzi o treść i formę informacji o jej zatrzymaniu przez CBA pod korupcyjnymi zarzutami. Polegało to na publikacji obraźliwych i przesądzających winę powódki informacji (np. „Pazura wzięła 100 tys. łapówki” i „prawniczka zadarła z prawem”) oraz podawaniu informacji z jej życia prywatnego.
Inną przyczyną wyroku było „zniekształcenie jej wizerunku”. Chodziło o fotomontaż, w którym – jak uznał SO – „wykreowano coś, czego nie było: kajdanki na rękach i zamknięcie w celi za kratami”.
Według Super Expressu redakcja działała w interesie publicznym, informując o działaniach CBA wraz z własną opinią o sprawie, a powódka nie doznała żadnej krzywdy.
Weronika Marczuk (dawniej – Pazura) podejrzana była od 2009 r. o powoływanie się na wpływy oraz żądanie i wzięcie łapówki za pośredniczenie w korzystnym rozstrzygnięciu prywatyzacji Wydawnictw Naukowo-Technicznych. Miało chodzić w sumie o 450 tys. zł, z których – według CBA – miała przyjąć pierwszą transzę 100 tys. zł. Groziło jej do 8 lat więzienia.
W styczniu 2011 r. Prokuratura Okręgowa w Warszawie uznała, że Marczuk nie dopuściła się płatnej protekcji i miała prawo do wynagrodzenia za doradztwo przy prywatyzacji WN-T. Śledztwo przeciw niej umorzono z braku cech przestępstwa. Prokuratura wszczęła zaś wtedy śledztwo wobec działań CBA, bo miała „istotne wątpliwości” co do legalności działań Biura wobec Marczuk.
