„Upadek dyktatora” – głosi tytuł na pierwszej stronie niedzielnego wydania „Drogi Ludu”. Wyżej widnieje sierp i młot; niżej można przeczytać artykuł o okrucieństwach „krwawego terroru” Saddama.
W Bagdadzie brakuje nie tylko wody i żywności, ale także prądu. Mało kto może odbierać radio czy telewizję. Ludziom brakuje informacji i jakiejś wskazówki, co robić w niespokojnych czasach – pisze Reuter. Dlatego Irakijczycy rzucili się na rozdawane na ulicach egzemplarze gazety.
Wcześniej docierały do nich tylko amerykańskie ulotki rozrzucane z samolotów i apele islamskich duchownych wygłaszane w piątki w meczetach. Szansę dotarcia do społeczeństwa poprzez prasę pierwsi wykorzystali komuniści.
Irakijczycy po raz pierwszy widzą krytykę reżimu Saddama w gazecie. „Oczywiście wiedzieliśmy, ile złego zrobił dla kraju, ale po raz pierwszy możemy o tym przeczytać” – powiedział korespondentowi jeden z napotkanych mieszkańców Bagdadu.
Reuter pisze, że nie jest jasne, gdzie gazeta była wydrukowana. Jakąś wskazówką może być wiele zamieszczonych w niej ciepłych słów pod adresem kurdyjskich przywódców z północnego Iraku. Tam, na ziemiach poza kontrolą Saddama, przez ostatnie dziesięć lat działały małe komórki Partii Komunistycznej.
