McDonald’s postanowił wycofać ze swojej kampanii Ronalda Mc’Donalda. Bohater wielu reklam telewizyjnych sieci fast-foodów zbyt kojarzył się ludziom z panującym obecnie w USA nasilonym atakiem osób przebranych za tzw. „creepy clowns”.
W Stanach Zjednoczonych, a ostatnio również w Europie, mieszkańcy zgłaszają, że na ulicach można spotkać osoby, które chodzą w nocy przebrane za upiorne klauny. McDonald’s postanowił więc wycofać uśmiechniętą postać Ronalda McDonald’a ze swoich kampanii reklamowych. Powód? Nie chce być negatywnie kojarzony z taką rozrywką osób, które nie tylko niewinnie stoją i straszą ludzi, ale według Wall Street Journal, posuwają się o krok dalej i popełniałą przestępstwa. A żadna z firm – tym bardziej taka, która chce mieć wizerunek firmy przyjaznej dla klienta – nie zamierza dodatkowo sprowadzać na siebie krytyki i woli zapobiegać negatywnym skutkom zachowań ludzi.
„McDonald’s i jego lokalni franczyzobiorcy są świadomi obecnej atmosfery wokół pojawiania się klaunów w miejscach publicznych. Po głębokim namyśle wycofaliśmy się z pomysłu pokazywania Ronalda McDonalda podczas wydarzeń” – komentuje rzecznik McDonald’s, Terri Hickey.
Żółto-czerwony klaun, stworzony w 1963 roku, ubrany w pasiate wdzianko, był od zawsze maskotką sieci restauracji. Stał się też twarzą fundacji jego imienia, która pomaga w budowie szpitali i leczeniu dzieci. Natężenie „creepy clownów”, zmusiło także do zawieszenia promocji i odwiedzin szpitali z udziałem maskotki, która dzieciom może wydawać się straszna.
Klauny i błazny od zawsze kojarzono z czymś tajemniczym
Takiego błazna jakiego znamy teraz – ze śniada cerą i wielkim czerwonym nosem – to wynik mieszanki różnych kultur i groteski. Ich śmiech, który w kinach zadomowił się na dobre, tak silnie działa na ludzka psychikę, że trudno się opanować przed odczuwaniem strachu. Najstraszniejsi klauni byli co ciekawe obiektami paradoksu. Nie wyglądali na pierwszy rzut oka na groźnych. Błazna Pennywise z miniserialu „To”, który był uroczym, zabawnym klaunem z balonami zna każdy, a „dzięki” niemu kanały ściekowe na zawsze zostaną w pamięci jako straszne miejsca.
