o Telewizji Bez Granic. Dostępny jest przez satelitę i kablówki.
Według informacji Gazety Wyborczej, notowany na giełdzie w Londynie i w Brukseli koncern medialny rozważa trzy możliwości: zamknięcie stacji, sprzedaż wszystkich aktywów oraz sprzedaż większości udziałów z zachowaniem dla siebie małego pakietu, który mógłby powiększyć w czasach ewentualnego rozkwitu rynku reklamy.
Jeśli RTL Group zdecyduje się sprzedać wszystko, to – według źródeł GW – RTL7 zniknie z naszych telewizorów 1 stycznia 2002 r. Jeśli znajdzie chętnego do objęcia większościowego pakietu udziałów, telewizja może kontynuować nadawanie pod tą samą nazwą.
Co jest do sprzedania? Niewątpliwie IP Polska – firma handlująca czasem antenowym RTL7. Dysponuje ona zespołem sprzedawców oraz jedynym w kraju systemem komputerowym, umożliwiającym rezerwację czasu antenowego online. Koncern może też sprzedać cesję długoterminowej umowy z Eutelsatem, operatorem satelity Hot Bird, za pośrednictwem którego nadawana jest RTL7.
Na sprzedaż jest także biblioteka programowa stacji, która emituje głównie seriale, programy rozrywkowe i filmy dokumentalne. Oczywiście, można sprzedać też markę RTL7, którą polski widz zna od 1996 r.
W RTL7 i RTL Group nie chciano komentować informacji. – Takie rozmowy – mówi rzeczniczka RTL7 Magda Kłaczyńska – jeżeli się w ogóle toczą, to w Luskemburgu, na szczeblu o wiele wyższym niż mój. – Bez komentarza – ucina Markus Payer, rzecznik RTL Group.
Według informacji Gazety Wyborczej, RTL Group stara się sprzedać polską telewizję od początku roku. Wówczas koncern za wszystkie aktywa RTL7 życzył sonie 20 mln euro. – Ale do tej pory nie znalazł chętnych na całość.
RTL Group rozmawia m.in. z firmą SPI (sprowadziła do Polski m.in. film „Blair Witch Project”), która m.in. handluje prawami do emisji filmów, brytyjską spółką producencką Zone Vision – autorem znanych w Polsce telewizyjnych kanałów tematycznych Romantica, Reality TV czy E!, spółką producencką Akonex TV Productions, producentem quizu „Dwadzieścia Jeden” w TVP oraz Telewizją Familijną, produkującą program pod marką TV Puls.
Według informacji Gazety Wyborczej ta ostatnia stacja, założona przez oo. franciszkanów, Prokom oraz spółki z udziałem Skarbu Państwa, chce kupić przede miejsce RTL7 na analogowym transponderze satelity Hot Bird.
Żądana przez RTL7 cena nie jest wygórowana: 3,5 mln euro rocznie. Dziś Telewizja Familijna korzysta z usług SES Global, opertora satelitów Astra, od którego dzierżawi miejsce analogowe i cyfrowe.
Familijnej zależy na HotBirdzie, bo pozwoliłoby to zwiększyć zasięg techniczny TV Puls o ok. 10 proc. Ponadto stacja zabezpieczyłaby się w ten sposób na wypadek, gdyby właśnie HotBirda wybrała połączona platforma Cyfry+ i Wizji TV.
Edyta Gnojewska, rzeczniczka Telewizji Familijnej, nie chciała skomentować informacji Gazety Wyborczej. – Wszystko, co dotyczy poszerzania naszego zasięgu oraz współpracy z innymi podmiotami na rynku medialnym jest objęte ścisłą tajemnicą.
Niejasne są losy domu mediowego IP Polska, sprzedawcy czasu antenowego RTL7. Paweł Przygodzki, dyrektor tej firmy był w czwartek nieuchwytny.
Dostępna jedynie przez satelitę i sieci kablowe stacja utrzymuje się, ale nie przynosi zysków. Wpływy reklamowe nie są zawrotne: według nieoficjalnych danych przez ostatnie dwa lata wynosiły ok. 10-15 mln euro.
Największą porażką RTL7 była nieskonsumowana w 1999 r. fuzja z TV4 (wówczas Naszą TV). Stacje te miały umowę programową, na podstawie której w czasie najwyższej oglądalności Nasza TV emitowała programy RTL7. W ten sposób – w nadziei na przyszłą fuzję – właściele RTL7 rozpraszali swoją widownię w najcenniejszym, z punktu widzenia reklamodawcy, paśmie.
Nie tylko z tego powodu 1999 roku RTL7 nie może zaliczyć do udanych. Z finansowania stacji wycofał się koncern Universal Studios, pozostawiając CLT-Ufa jako jedynego właściciela telewizji.
W ub.r. CLT-Ufa przejął niemiecki koncern Bertelsmann AG. Tak powstała RTL Group. Wśród udziałowców tego największego konlgomeratu telewizji bezpłatnej w Europie znalazł się również brytyjski koncern Pearson Group.
