Dane Thomson Reuters pokazują, że od początku roku w Chinach zawarto ponad 120 transakcji, wartych łącznie około 4,5 miliarda dolarów. To wprawdzie zaledwie osiem procent globalnej aktywności, ale w całym ubiegłym roku udział Chin wynosił sześć procent.
Jeżeli podzielimy to na kategorie, zobaczymy, że dominują dwa segmenty: oprogramowanie i usługi IT oraz handel elektroniczny i B2B. Jak dotąd transakcje w tych branżach stanowią 43 procent całości.
Największa chińska wyszukiwarka, Baidu, jest jednym z głównych drapieżników – ostatnio kupiła serwis video PPS. Gigant w dziedzinie e-commerce, Alibaba, też nie szczędzi pieniędzy. Objął udziały w firmie produkującej cyfrowe mapy AutoNavi i, co ważniejsze, w najważniejszej w kraju stronie z mikroblogami, Sina Weibo.
To bezpośredni konkurent mobilnej aplikacji tekstowej Tencent, WeChat. To tak, jakby Amazon kupił udziały w Twittterze i zaczął go bezpośrednio wykorzystywać do e-handlu, zamiast zarabiać na reklamach. W Chinach, gdzie technologiczne start-upy dopiero się rozpędzają, duzi gracze częściej wolą naśladować niż kupować. Jednak tylko do pewnego momentu.
Dziś baza użytkowników poszczególnych serwisów staje się równie ważna. Duzi, zamożni gracze wolą więc sięgnąć do portfeli zamiast wymyślać koło na nowo. Ta potrzeba zgromadzenia szerszej bazy klientów skłoniła nawet do bezprecedensowej współpracy trzy największe chińskie telekomu w kwestii płatności online.
Chińskie start-upy muszą też pamiętać, że biorąc pod uwagę restrykcyjne przepisy chińskiej giełdy, mało który z nich może liczyć na IPO.