Jorma Ollila, prezes i dyrektor generalny firmy Nokia, podkreślił potrzebę współdziałania i zaangażowania w proces rozwoju powszechnego dostępu do technologii komunikacyjnych, który zapewniłby wszystkim ludziom możliwość kontaktu z innymi, korzystania z usług i uzyskiwania informacji. Myśl tę wyraził w swoim powitalnym przemówieniu, otwierając w Genewie Światowy Szczyt Społeczeństwa Informacyjnego (World Summit on the Information Society).
Ambitny plan powszechnego dostępu do technologii komunikacyjnych zakłada stworzenie do 2015 roku społeczeństwa informacyjnego, obejmującego połowę ludności świata. Chcemy, aby około 4 miliardów ludzi miało dostęp do narzędzi i usług pozwalających im nawiązywać więcej kontaktów, więcej wiedzieć i więcej osiągać – powiedział Ollila. „Technologie informacyjne i komunikacyjne, pełniące rolę katalizatora rozwoju społeczno-ekonomicznego, postrzega się jako najważniejsze czynniki umożliwiające osiągnięcie Milenijnych Celów Rozwoju”.
Powszechny dostęp do technologii komunikacyjnych jest najpotężniejszą bronią w walce z izolacją społeczną. Dostęp do wiedzy technicznej i ogólnej, informacji, treści gospodarczych i edukacyjnych może znacząco odmienić pod względem ekonomicznym i społecznym życie wielu ludzi, a nawet całych państw. Ollila podkreślił, że żadna organizacja nie jest w stanie osiągnąć tego celu samodzielnie. Powszechny dostęp do technologii stanowi wspólne wyzwanie, a odpowiedzialność za jego realizację spoczywa zarówno na sektorach publicznym i prywatnym, jak i na pozostałej części społeczeństwa.
Obecnie ponad 1,2 miliarda ludzi na całym świecie ma dostęp do danych i jest w kontakcie głosowym i osobistym z innymi. Jest to dobry punkt wyjścia do udostępnienia technologii komunikacyjnych dużej części populacji, ale nie można opierać się wyłącznie na technice. W dążeniu do realizacji naszego celu, jakim jest powszechny dostęp do technologii, najszybsze i najbardziej ekonomiczne rozwiązanie stanowi bez wątpienia mobilność – stwierdził Ollila.
Rozwojowi techniki muszą towarzyszyć: cenowa przystępność rozwiązań, sprzyjająca polityka legislacyjna rządów i konkurencyjność rynków zbytu. Wszystkie te podwaliny rozwoju położono w branży telekomunikacyjnej przez standaryzację, prywatyzację i liberalizację rynku. Zarówno w krajach bogatych, jak i biednych doprowadziło to do otwarcia rynków i wzrostu konkurencji między usługodawcami, obniżenia kosztów użytkowania, rozwoju nowych usług i innowacji oraz upowszechnienia przystępnych cenowo technologii.
Nie jest łatwo podjąć decyzję o zastosowaniu na szczeblu państwowym strategii stymulujących wzrost w sektorze technologii komunikacyjnych. Doświadczenie uczy jednak, że na dłuższą metę korzyści społeczne przeważają nad wszelkimi krótkowzrocznymi zastrzeżeniami. „Opracowując takie strategie, społeczeństwo inwestuje w swoją własną przyszłość” – stwierdził Ollila.
Światowy Szczyt Społeczeństwa Informacyjnego to wyjątkowa okazja dla firm i organizacji do sformułowania wspólnych wizji i wypracowania porozumień oraz poruszenia szeregu istotnych kwestii związanych ze społeczeństwem informacyjnym.
Zadaniem Szczytu jest zgromadzenie głów państw, przewodniczących agencji ONZ, organizacji pozarządowych i instytucji cywilnych oraz przedstawicieli przemysłu i mediów w celu wypracowania i zadeklarowania politycznego poparcia dla jasnego planu kształtującego przyszłość globalnego społeczeństwa informacyjnego, zaś w ramach reakcji na palące potrzeby współczesności – w celu promocji idei dostępu wszystkich krajów do informacji, wiedzy i technologii komunikacyjnych stanowiących podstawy ich rozwoju.
Impreza uzyskała poparcie Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, patronat specjalny objął nad nim Kofi Annan, Sekretarz Generalny ONZ, a jego organizacji podjęła się Międzynarodowa Unia Telekomunikacyjna (International Telecommunication Union, ITU).
Podzielono go na dwa etapy: w Genewie (1-12 grudnia 2003) i w Tunezji (16-18 listopada 2005).